ou…fai o que digo e non o que fago.
1993
Xa non era tan neno. Cantos anos tiña? Polas suas declaración parece que menos de cinco. Quen pode crer que no 1993 non soubese a que se adicaba Marcial Dorado?
Quen despois dunha ocasional coincidencia non se procura asesorar ao respecto?
Quen continúa durante anos indo de viaxe a Tenerife, Ibiza, Portugal e…Picos de Europa. Ou sería Andorra?
O señor Feijoo non se lembra. Nunca se preguntou a que se adicaba esta persoa. Non sabía tendo alto cargo en Sanidade que os cartos que precisaba o seu departamento eran sustraídos polo seu compañeiro de viaxes (bastante coñecido se temos en conta as múltiples coincidencias).
Era moi novo. Foi hai moito, moito tempo. Non lía a prensa que enchía páxinas co nome de Dorado.
Non o creo. As súas explicacións son insultantes. Segundo as enquisas os galegos non o cren. Tampouco a maioría dos votantes do seu partido.
Vostede deu leccións a Anxo Quintana porque apareceu cun empresario nun iate, solicitando destitución inmediata, ironizando “hubo contactos por mar y no sé si por tierra también”. No mesmo ton ético e xusticeiro seguía explicando que cesaría a calquera membro do seu goberno que tivese “amizades perigosas”.
Naquel momento xa existían as suas fotos, xa –segundo confesa- as mostrara ao sr. Fraga é obtida a absolución presidencial, morreu o conto. Nada de moralina neste caso, nada de dimisións, nada de nada. O pobo galego no Limbo; a enteirarse...cando cadre. Pasados cinco anos e pola prensa.
Canto aos dirixentes do seu partido en Cambados sería demais pedirlles que fixesen algo diferente ao que fan. Aplaudilo e premer o botón correspondente. Coma sempre.
Son firmante da petición de demisión feita pola Asociación Desperta, de Cambados, onde coñecemos ben os camiños que levaron do tabaco á droga e das súas dolorosas consecuencias.
Sr Feijoo, non o cremos. Por mentirán. Non pode dirixirnos un señor cos valores de Marx (Groucho).
No hay comentarios:
Publicar un comentario